معاون گروه شرکتهای صنایع سیمان زابل تشریح کرد/
به گزارش سیمان خبر، دکتر ابراهیم طاهرخانی معاون گروه شرکتهای صنایع سیمان زابل در خصوص شرایط این کارخانه از بدو تاسیس تا امروز و تحولاتی که پس از راه اندازی این واحد تولیدی در منطقه حاصل شده است گفت: طی هفت سالی که از بهره برداری کارخانه سیمان سیستان در استان کم برخوردار سیستان و بلوچستان گذشته است این شرکت توانسته تاکنون بیش از هزار شغل مستقیم ایجاد کند و امروز سیمان زابل دیگر یک شرکت واحد و منحصر به تولید سیمان نیست؛ بلکه تبدیل به گروهی از شرکت های وابسته در صنعت سیمان شده است. چنانچه حدود دو ماه پیش با حضور معاون اقتصادی رییس جمهور، کارخانه پلیمر پاکت پرند زاهدان (تولید کیسه های پلی پروپیلن) افتتاح شد.
وی ضمن اشاره به لزوم تغییر نگرش به بحث کارآفرینی و اشتغالزایی در نگاه مدیریتی افزود: وقتی از بیکاری در استان سیستان و بلوچستان صحبت می کنیم ذهن ها معطوف نیروی کار جویای کار و آماده به کار میشود ولی در مورد این استان باید بگویم بیشتر و بیشتر از نیروی انسانی، سرمایه های بیکار و در حال خروج از استان وجود دارد و همچنین منابع طبیعی غنی و کم نظیر بکار گرفته نشده مثل ظرفیت بزرگ مرزهای آبی، خاکی، رنگین کمان معادن و … باید مورد توجه قرار گیرد و بنده به عنوان یک فرد غیر بومی که وارد این مجموعه شدم، گمان میکنم همه ما دچار یک چارچوب ذهنی اشتباهیم و متأسفانه نگاهمان به استان سیستان و بلوچستان یک نگاه امنیتی است.
ابراهیم طاهرخانی معتقد است که این نگاه در شروع برای سرمایه گذار و کارآفرین این مجموعه از آنجا که زاده شهر زاهدان است، موضوعیت نداشته و بلکه فعالیت در استان سیستان و بلوچستان برای مدیرعامل مجموعه سیمان زابل، یک وظیفه تعریف شده خود خواسته شد و همواره این باور در میان مدیران این مجموعه وجود دارد که ایجاد اشتغال در استان سیستان و بلوچستان، رابطه مستقیم با کاهش و از بین بردن عوامل نا امنی چه ذهنی، چه روانی و چه فیزیکی در این استان دارد.
مفت فروشی، رشد دلالها و رقابت منفی مشکل اساسی صنعت سیمان
معاون گروه شرکتهای صنایع سیمان زابل درباره وضعیت فعلی صنایع سیمان کشور و مشکلاتی که گریبانگیر این صنعت شده است گفت: اکنون مشکل اساسی که تولیدکنندگان با آن دست و پنجه نرم میکنند، مفت فروشی، رشد دلالها و رقابت منفی میان فعالان عرصه تولید سیمان است. متأسفانه درحال حاضر سود ناشی از فروش محصولات، به جیب دلالها میرود و هم تولیدکننده و هم مصرف کننده نهایی علیرغم مؤثرترین سهم در چرخه سیمان کمترین برخورداری را دارند.
وی افزود: به عنوان مثال زمانی که بازار مصرف، کشش و توجیه قیمت گذاری منطقی برای سیمان را داشت نهادهایی غیر از انجمن صنفی کارآفرینان صنعت سیمان برای محصولات سیمانی تصویب نرخ کردند که پاسخگوی نیازهای تولیدکنندگان نبود و زمانی که قاعده بازار برعکس شد شرکتهای فعال این صنعت به دلیل وضعیت نامطلوب اقتصادی کمتر از تنها ۷۰ درصد از ظرفیت تولیدی خود را فعال دیدند و حتی گاهی شرکتهای بزرگ تولیدکننده سیمان، با مشکل تأمین نقدینگی مواجه شدند و با توجه به نبود ساز و کار های عملیاتی برای کنترل قیمت در بازار و فشار های اقتصادی تولیدکنندگان مجبور میشوند با ایجاد رقابت منفی، برای تأمین نقدینگی و فروش محصول وارد بازارهایی شوند که توجیه اقتصادی ندارد. آنچه که امروز به وضوح دیده می شود آن است که فروش سیمان ایران بین مکانیزم های اقتصادی بازار آزاد و الزامات محدودکننده دولتی سردرگم و بلاتکلیف است.
صادرات ارزان سیمان ایران تا یک پنجم قیمت های جهانی
دکتر ابراهیم طاهرخانی با اشاره به این نکته که وضعیت صادرات سیمان ایران در بازارهای جهانی از شرایط فروش داخلی نیز وخیم تر است افزود: تفاوت قیمت سیمان در نقاط مختلف جهان با قیمت سیمان در ایران باعث شگفتی است. به عنوان مثال قیمت سیمان پاکتی در هند و افغانستان ۸۵ تا ۹۰ دلار به ازای هر تن، آمریکا ۱۱۰ تا ۱۱۵ دلار، برزیل ۱۲۵ تا ۱۳۰ دلار و نیجریه ۱۴۵ تا ۱۵۰ دلار است. اما در ایران که در سال ۱۳۹۳ بزرگترین صادر کننده سیمان در جهان بوده است، قیمت سیمان پاکتی ۳۲ تا ۳۵ دلار به ازای هر تن میباشد که این موضوع با هیچ کدام از استاندارد ها همخوانی ندارد.
وی در خصوص بازارهای صادراتی سیمان ایران نیز اظهار داشت: در سالهای گذشته مهم ترین بازار سیمان کشور عراق بود؛ اما در شرایط فعلی و در حال حاضر افغانستان بزرگترین بازار صادراتی کشور در حوزه سیمان است که شرکت صنایع سیمان زابل عمده ترین صادرکننده سیمان به دو کشور پاکستان و افغانستان است.
افزایش قیمت دلار بازپرداخت تسهیلات را غیر ممکن ساخت
معاون گروه شرکتهای صنایع سیمان زابل با اشاره به حدود ۸۰۰ میلیون یورو تسهیلات ارزی که از صندوق توسعه به طرحهای سیمانی اختصاص یافته است می گوید: ریالی از این تسهیلات صرف تامین نقدینگی، سرمایه در گردش و… نشده و بلکه تمام این مبلغ تبدیل به ماشین آلات صنعتی و سخت افزار شد و به دلیل به وجود آمدن جهشهای ارزی در اقتصاد کشور که بخش خصوصی و حوزه تولید در به وقوع پیوستن آن هیچ نقشی نداشت این تسهیلات با افزایش سه برابری نرخ ارز برای بازپرداخت مواجه شد.
همچنین از طرف دیگر تولیدکنندگان که سوخت و مواد اولیه را با قیمتی بالاتر تهیه می کردند حق افزایش قیمت محصولات را نداشتند. در نهایت این مشکل باعث شد این صنعت خود را ناتوان از بازپرداخت تعهدات ارزی ببیند و هنوز به صندوق توسعه بدهکار است.
وی اضافه کرد: ادامه حیات و توسعه صنعت سیمان، منوط بر پرداخت بدهی صنعتگران به صندوق توسعه، سهولت در صادرات و رونق بازار است. معتقدم چنانچه دولت نتواند راهکار یا آییننامهای را جهت تسهیل در امور بازپرداخت بدهی صنعتگران به صندوق توسعه ارائه کند، این صنعت در سرازیری سقوط قرار میگیرد. به نظرم باید بیش و پیش از ایجاد اشتغال، به حفظ شغلهای ایجادشده توجه کنیم؛ زیرا مسیر فعلی صنعت سیمان رو به ورشکستگی است.
باید در بازار سیمان عراق سرمایه گذاری میکردیم / تجربه موفق سیمان زابل در افغانستان
ابراهیم طاهرخانی ضمن اشاره به ضرر صنعت سیمان کشور به دلیل از دست رفتن بازار کشور عراق می افزاید: نگاه سیاست گذاران به این صنعت از ابتدا یک نگاه صادرات محور بوده است اما در این بخش باید این نکته را در نظر داشت که فارغ از توسعه چگونه می توان بازار صادرات را حفظ و تثبیت کرد. به عنوان مثال سال گذشته صادرات سیمان ایران به عراق که ۴۰ درصد از صادرات سیمانی کشور بود، دچار مشکل شد. علت بسته شدن دروازه صادرات سیمان به عراق، تعرفه گذاری بود که عراق انجام داد و به زبان سادهتر، آنها تصمیم گیرنده بودند چرا که ما نتوانسته بودیم جهت فضای مبتنی بر نیاز را حفظ کنیم و اگر ما در طی این سالها بازار عراق را برای تعامل با ایران اغنا کرده بودیم به این راحتی بازار وابسته شده عراق از دست نمی رفت.
نکته حائز اهمیت آن است که اگر در زمان ثبات بازار مشترک با عراق، در خاک این کشور سرمایه گذاری انجام میگرفت و به عنوان نمونه آسیاب سیمان راه اندازی کرده و تولید نهایی محصول را در آنجا انجام میدادیم و یا در پروژه های عمرانی بزرگ و ناوگان حمل آن کشور مشارکت داشتیم امروز به این راحتی با محدودشدن دروازه های ورودی بزرگترین کشور واردکننده سیمان ایرانی مواجه نمی شدیم.
وی افزود: ما این تلاش برای پایداری را در افغانستان تجربه کردیم و از آنجا که در یک تجارت پایدار باید منافع هر ۲ طرف در نظر گرفته شود، سیمان زابل اقدام به ایجاد یک پلان مشترک بسته بندی سیمان با افغانستان کرده است و این ایده پردازی خلاق و کارآفرینانه مدیرعامل شرکت صنایع سیمان زابل آثار مثبت خود را بارها به رخ کشیده است.
به هر حال آنچه از نظر بنده در وضعیت کنونی باید مورد توجه قرار بگیرد، مبارزه با دلالان و مفت فروشی است. این اقدامات نیازمند پیگیری وزارت صنعت، معدن و تجارت، انجمن صنفی کارآفرینان صنعت سیمان و سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان وتولید کنندگان است. همچنین دولت میتواند در جهت تحریک تقاضا، مشوقهایی ایجاد کند که صنعت سیمان را رونق بخشد. به عنوان مثال، سیاستی تدوین کند تا راه سازی بتنی جایگزین آسفالت شود و سازه های سیمانی سهمی بیشتر از اسکلت فلزی داشته باشند.
اقدامات توسعه ای شرکت سیمان زابل طی سال های اخیر / سرمایه گذاری در مبحث انرژی های پاک
معاون گروه شرکتهای صنایع سیمان زابل در خصوص برنامه های این شرکت در راستای توسعه نیز گفت: در سال های ابتدایی راه اندازی کارخانه یعنی از سال ۸۹ به بعد از آنجایی که حمل و نقل یکی از فعالیت های اثرگذار در زمینه اشتغالزایی است و در صنعت سیمان نیز بسیار کلیدی است شرکت نسبت به ایجاد یک ناوگان حمل و نقل تخصصی سیمان اقدام کرد و سپس به تدریج و با افزایش تعداد کشنده های ناوگان این شرکت توسعه یافت و اکنون بزرگترین شرکت حمل و نقل شرق کشور زیر مجموعه سیمان زابل است.
از دیگر گامهای توسعهای شرکت ایجاد یک شرکت زیرمجموعهای برای انجام پروژههای معدنی است. صنعت سیمان یک صنعت مبتنی بر صنایع و منابع معدنی است. به همین منظور یک شرکت معدنی به نام «احیای معادن دستان» با صد در صد سهامداری سیمان زابل ایجاد شد که به طور تخصصی و متمرکز کارهای معدنیمان را انجام دهد.
از طرفی همان طور که میدانید شرکتهای آمریکایی پروژههای عمرانی بسیاری در کشور افغانستان اجرا میکنند. به دلیل تحریمهای اقتصادی، سیمان ایرانی برای استفاده در پروژههای آمریکایی با محدودیت رو به رو بود. به همین خاطر سیمان زابل شرکتی هم در ولایت نیمروز افغانستان ایجاد کرد که پس از احداث کارخانه بسته بندی نیمروزسمنت افغانستان سیمان ایرانی در آنجا با بسته بندی و نام علامت تجاری افغانی به بازار عرضه شده و در پروژههای خارجی نیز استفاده میشود.
ابراهیم طاهرخانی ضمن اشاره به اینکه از دیگر اقدامات سیمان زابل جهت توسعه اقتصادی، ایجاد یک شرکت در اروپا، برای تامین قطعات مورد نیاز مجموعه بوده است افزود: این اقدام شرکت نیز به این خاطر بود که در زمان تحریم، بتوانیم لوازم و قطعات مورد نیاز خود را با مشکل کمتری تأمین کنیم.
همچنین مجموعه سیمان زابل با تاسیس کارخانه تولید کیسههای پلی پروپیلن، موفق شد از خروج ارز قابل توجهی جلوگیری کند. چرا که سالانه حدود ۱۵ میلیارد تومان بابت خرید این کیسههای سیمان هزینه میشد؛ اما با تأسیس این کارخانه دیگر نیازی به صرف این هزینه نیست و ضمن ایجاد اشتغال مستقیم برای بالغ بر ۱۶۵ نفر نیروی جوان جویای کار در سیستان و بلوچستان با احداث این کارخانه و در اختیار گرفتن برترین تکنولوژی اروپا محصولاتی با کیفیت را روانه بازارهای مصرفی داخلی و صادراتی نموده است.
وی در مورد پروژه های در دست اجرا نیز گفت: ثبت شرکت نیروگاهی توان افزای مهر سیستان نهایی شده و سرمایه گذاری شرکت صنایع سیمان زابل در تولید برق و انرژی های تجدید پذیر و پاک خورشیدی نیز یکی از مباحث جدید گروه صنایع سیمان زابل خواهد بود.
https://simankhabar.ir/?p=10955